.png "English"){kind=small}
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Δ΄ Λουκᾶ, Τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Τῶν Πατέρων: Τίτ. γ΄ 8-15
Τέκνον
Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα
φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. ταῦτά ἐστι
τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιίστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι.
αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι
ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. Ὅταν πέμψω
᾿Αρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν·
ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ ᾿Απολλὼ σπουδαίως
πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν
ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. ᾿Ασπάζονταί σε οἱ μετ᾿ ἐμοῦ πάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. ῾Η χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.
ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ
1. ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ
Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα τιμᾶ τὴ μνήμη τῶν ἁγίων θεοφόρων Πατέρων τῆς Ζ΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο ἀναστήλωσαν τὶς ἅγιες εἰκόνες, ἀλλὰ καὶ καταδίκασαν συνολικῶς ὅλες τὶς αἱρέσεις ποὺ εἶχαν ἐμφανισθεῖ μέχρι τότε.
Στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ποὺ ἔχει ἐπιλεγεῖ πρὸς τιμὴν τῶν ἁγίων αὐτῶν Πατέρων, ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει στὸν μαθητή του Τίτο ὅτι οἱ ἀλήθειες τῆς πίστεως ποὺ τοῦ προανέφερε εἶναι ἀδιαμφισβήτητες. Καὶ τοῦ ζητᾶ νὰ μιλάει στοὺς πιστοὺς γιὰ τὶς ἀλήθειες αὐτὲς μὲ βεβαιότητα, γιὰ νὰ φροντίζουν ὅλοι οἱ πιστοὶ νὰ πρωτοστατοῦν ἀκούραστα σὲ καλὰ ἔργα. «Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις», γράφει. Στὴ συνέχεια ζητεῖ ἀπὸ τὸν ἅγιο Τίτο νὰ ἀποφεύγει τὶς ἀνόητες συζητήσεις καὶ τὶς γενεαλογίες γιὰ τοὺς μυθικοὺς θεοὺς ἢ τοὺς προγόνους, ὅπως καὶ τὶς φιλονικίες γιὰ τὸν ἰουδαϊκὸ νόμο, διότι δὲν φέρνουν καμία ὠφέλεια ἀλλ’ εἶναι μάταιες.
Δύο λοιπὸν βασικὰ στοιχεῖα ζητεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὄχι μόνο ἀπὸ τὸν μαθητή του Τίτο ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κάθε πιστὸ τῆς Ἐκκλησίας: τὰ καλὰ ἔργα καὶ τὰ ὠφέλιμα λόγια. Ἔργα καὶ λόγια. Καὶ μάλιστα σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπως ἡ σημερινή, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κουραστεῖ ἀπὸ τὰ πολλὰ λόγια ποὺ δὲν ἔχουν ἀντίκρισμα, ἡ προτροπὴ τοῦ θείου Ἀποστόλου ἔχει μεγάλη ἐπικαιρότητα.
Καὶ θέτουν ὅλους ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς μπροστὰ στὴν εὐθύνη μας. Διότι κι ἐμεῖς δυστυχῶς κάποτε ἐπηρεαζόμαστε ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, νὰ λέμε λόγια χωρὶς νὰ κάνουμε ἔργα. Νὰ κάνουμε εὔκολα κριτικές, χωρὶς νὰ θέλουμε νὰ κουραστοῦμε καὶ νὰ ἐργασθοῦμε σὲ ἔργα ἀγάπης καὶ διακονίας. Ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος ὅμως μᾶς ζητεῖ ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο: λίγα λόγια καὶ πολλὰ ἔργα. Νὰ ἀφήσουμε τὶς ἀτελείωτες συζητήσεις γιὰ πράγματα ἀνούσια ἢ καὶ ἁμαρτωλά, καὶ νὰ πρωτοστατοῦμε στὰ καλὰ ἔργα. Νὰ τὰ ἐπιτελοῦμε ὄχι ἀναγκαστικά, ἀλλὰ μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση. Χωρὶς νὰ περιμένουμε ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, νὰ ζητήσουν τὴ βοήθειά μας. Ἀλλὰ νὰ ἐπιζητοῦμε οἱ ἴδιοι εὐκαιρίες ἀγάπης.
Κάποιοι ὑποφέρουν, ἄλλοι πεινοῦν, κάποιοι ἀνήμποροι θέλουν συμπαράσταση, κάποιοι μοναχικοὶ τὴν παρηγοριά μας. Ἄλλοι ἀπογοητεύονται στὶς μακροχρόνιες ἀρρώστιες τους καὶ ἄλλοι ἀπελπίζονται ἀπὸ τὰ βάσανα τῆς ζωῆς. Ἂν ἀρκούμαστε μόνο σὲ διαπιστώσεις γιὰ τὸ κακὸ τῆς ἐποχῆς μας καὶ σὲ λόγια κριτικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους, δὲν κερδίζουμε τίποτε. Τὰ λόγια μας δὲν ἔχουν κανένα ἀντίκρισμα καὶ ἡ ζωή μας μοιάζει ὑποκριτικὴ καὶ ψεύτικη. Ὅλοι μας λοιπὸν ἂς κάνουμε ἕνα νέο ξεκίνημα ἀγάπης. Νὰ ψάξουμε νὰ βροῦμε τοὺς ἀνθρώπους ποὺ χρειάζονται τὴν ἀγάπη μας. Ἔτσι θὰ πλουτίσει ἡ ζωή μας μὲ καρποὺς ἀρετῆς καὶ θὰ πλημμυρίσει ἡ καρδιά μας ἀπὸ εἰρήνη καὶ ἀνάπαυση.
2. ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ
Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα τιμᾶ τὴ μνήμη τῶν ἁγίων θεοφόρων Πατέρων τῆς Ζ΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο ἀναστήλωσαν τὶς ἅγιες εἰκόνες, ἀλλὰ καὶ καταδίκασαν συνολικῶς ὅλες τὶς αἱρέσεις ποὺ εἶχαν ἐμφανισθεῖ μέχρι τότε.
Στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ποὺ ἔχει ἐπιλεγεῖ πρὸς τιμὴν τῶν ἁγίων αὐτῶν Πατέρων, ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει στὸν μαθητή του Τίτο ὅτι οἱ ἀλήθειες τῆς πίστεως ποὺ τοῦ προανέφερε εἶναι ἀδιαμφισβήτητες. Καὶ τοῦ ζητᾶ νὰ μιλάει στοὺς πιστοὺς γιὰ τὶς ἀλήθειες αὐτὲς μὲ βεβαιότητα, γιὰ νὰ φροντίζουν ὅλοι οἱ πιστοὶ νὰ πρωτοστατοῦν ἀκούραστα σὲ καλὰ ἔργα. «Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις», γράφει. Στὴ συνέχεια ζητεῖ ἀπὸ τὸν ἅγιο Τίτο νὰ ἀποφεύγει τὶς ἀνόητες συζητήσεις καὶ τὶς γενεαλογίες γιὰ τοὺς μυθικοὺς θεοὺς ἢ τοὺς προγόνους, ὅπως καὶ τὶς φιλονικίες γιὰ τὸν ἰουδαϊκὸ νόμο, διότι δὲν φέρνουν καμία ὠφέλεια ἀλλ’ εἶναι μάταιες.
Δύο λοιπὸν βασικὰ στοιχεῖα ζητεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὄχι μόνο ἀπὸ τὸν μαθητή του Τίτο ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κάθε πιστὸ τῆς Ἐκκλησίας: τὰ καλὰ ἔργα καὶ τὰ ὠφέλιμα λόγια. Ἔργα καὶ λόγια. Καὶ μάλιστα σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπως ἡ σημερινή, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κουραστεῖ ἀπὸ τὰ πολλὰ λόγια ποὺ δὲν ἔχουν ἀντίκρισμα, ἡ προτροπὴ τοῦ θείου Ἀποστόλου ἔχει μεγάλη ἐπικαιρότητα.
Καὶ θέτουν ὅλους ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς μπροστὰ στὴν εὐθύνη μας. Διότι κι ἐμεῖς δυστυχῶς κάποτε ἐπηρεαζόμαστε ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, νὰ λέμε λόγια χωρὶς νὰ κάνουμε ἔργα. Νὰ κάνουμε εὔκολα κριτικές, χωρὶς νὰ θέλουμε νὰ κουραστοῦμε καὶ νὰ ἐργασθοῦμε σὲ ἔργα ἀγάπης καὶ διακονίας. Ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος ὅμως μᾶς ζητεῖ ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο: λίγα λόγια καὶ πολλὰ ἔργα. Νὰ ἀφήσουμε τὶς ἀτελείωτες συζητήσεις γιὰ πράγματα ἀνούσια ἢ καὶ ἁμαρτωλά, καὶ νὰ πρωτοστατοῦμε στὰ καλὰ ἔργα. Νὰ τὰ ἐπιτελοῦμε ὄχι ἀναγκαστικά, ἀλλὰ μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση. Χωρὶς νὰ περιμένουμε ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, νὰ ζητήσουν τὴ βοήθειά μας. Ἀλλὰ νὰ ἐπιζητοῦμε οἱ ἴδιοι εὐκαιρίες ἀγάπης.
Κάποιοι ὑποφέρουν, ἄλλοι πεινοῦν, κάποιοι ἀνήμποροι θέλουν συμπαράσταση, κάποιοι μοναχικοὶ τὴν παρηγοριά μας. Ἄλλοι ἀπογοητεύονται στὶς μακροχρόνιες ἀρρώστιες τους καὶ ἄλλοι ἀπελπίζονται ἀπὸ τὰ βάσανα τῆς ζωῆς. Ἂν ἀρκούμαστε μόνο σὲ διαπιστώσεις γιὰ τὸ κακὸ τῆς ἐποχῆς μας καὶ σὲ λόγια κριτικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους, δὲν κερδίζουμε τίποτε. Τὰ λόγια μας δὲν ἔχουν κανένα ἀντίκρισμα καὶ ἡ ζωή μας μοιάζει ὑποκριτικὴ καὶ ψεύτικη. Ὅλοι μας λοιπὸν ἂς κάνουμε ἕνα νέο ξεκίνημα ἀγάπης. Νὰ ψάξουμε νὰ βροῦμε τοὺς ἀνθρώπους ποὺ χρειάζονται τὴν ἀγάπη μας. Ἔτσι θὰ πλουτίσει ἡ ζωή μας μὲ καρποὺς ἀρετῆς καὶ θὰ πλημμυρίσει ἡ καρδιά μας ἀπὸ εἰρήνη καὶ ἀνάπαυση.
2. ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ
Στὴ συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τὸν μαθητή του Τίτο νὰ
προσέχει ἰδιαιτέρως τοὺς αἱρετικοὺς ἀνθρώπους. Τοῦ λέει συγκεκριμένα:
«Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ». Αἱρετικὸν
ἄνθρωπο ποὺ ἐπιμένει νὰ δημιουργεῖ σκάνδαλα καὶ διαιρέσεις στὴν
Ἐκκλησία, ἐνῶ τὸν συμβούλευσες γιὰ πρώτη καὶ γιὰ δεύτερη φορά,
παράτησέ τον καὶ ἀπόφευγέ τον. Μάθε ὅτι ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος ἔχει
διαστραφεῖ καὶ ἁμαρτάνει· καὶ γιὰ τὴν ἁμαρτία του αὐτὴ ἐλέγχεται καὶ
κατακρίνεται ἀπὸ τὴ συνείδησή του καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό.
Κατόπιν ὁ ἀπόστολος Παῦλος δίνει στὸν μαθητή του κάποιες πρακτικὲς ὁδηγίες. Τοῦ λέει: Ὅταν σοῦ στείλω τὸν Ἀρτεμᾶ ἢ τὸν Τυχικό, φρόντισε γρήγορα νὰ ἔλθεις στὴ Νικόπολη, διότι ἐκεῖ ἀποφάσισα νὰ περάσω τὸν χειμώνα. Τὸν Ζηνᾶ καὶ τὸν Ἀπολλὼ κατευόδωσέ τους μὲ ἐπιμελημένη φροντίδα, γιὰ νὰ μὴν τοὺς λείπει τίποτε στὸ ταξίδι τους. Ἂς παίρνουν ἔτσι μάθημα καὶ οἱ ἄλλοι πιστοὶ νὰ πρωτοστατοῦν στὰ καλὰ ἔργα καὶ νὰ συντρέχουν τοὺς ἀδελφοὺς στὶς ἀπαραίτητες ὑλικές τους ἀνάγκες, γιὰ νὰ μὴ στεροῦνται πνευματικοὺς καρπούς. Σὲ χαιρετοῦν ἐγκάρδια ὅσοι εἶναι μαζί μου. Χαιρέτησε ὅλους τοὺς πιστοὺς ποὺ μᾶς ἀγαποῦν. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι μὲ ὅλους σας.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος λοιπὸν ζητᾶ ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὸν μαθητή του νὰ ἀποφεύγει κάθε αἱρετικὸ ἄνθρωπο. Ἡ προτροπή του αὐτὴ ἴσως φαίνεται σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας κάπως ὑπερβολική. Λένε κάποιοι σχετικά: Γιατί νὰ ἀποφεύγουμε τοὺς αἱρετικούς; Ἡ ἐπικοινωνία μας μαζί τους θὰ τοὺς βοηθήσει νὰ μετανοήσουν. Ἄλλωστε, λένε, ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ μόνη ἀλήθεια, δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ τίποτε καὶ κανένα.
Ἡ Ὀρθοδοξία πράγματι δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ τίποτε, ἀλλὰ ἐμεῖς προσωπικὰ κινδυνεύουμε νὰ ζημιωθοῦμε πολὺ ὅταν συναναστρεφόμαστε μὲ αἱρετικούς. Διότι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔχουν ἐκτραπεῖ ἀπὸ τὸν δρόμο τῆς ἀλήθειας καὶ μένουν πεισματικὰ στὸ ψεῦδος τους. Ὅταν συζητᾶ κανεὶς μαζί τους, ὄχι μόνο δὲν δέχονται ν’ ἀκούσουν τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ δημιουργοῦν καὶ ἐντάσεις καὶ ἀναστατώσεις, διότι εἶναι πεισματικὰ προσκολλημένοι στὴν πλάνη τους. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐπανειλημμένες συζητήσεις μαζί τους ἀποτελοῦν ἄσκοπο κόπο. Ἐπιπλέον, ἐπειδὴ κάποιοι πιστοὶ δυστυχῶς δὲν γνωρίζουν καλὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ἐπηρεάζονται καὶ γεμίζουν ἀμφιβολίες. Τὸ ἔργο τῆς ἐπιστροφῆς τῶν αἱρετικῶν ἄλλωστε τὸ ἔχουν στὴν εὐθύνη τους οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐμεῖς ἂς προσευχόμαστε κι ἂς περιμένουμε τὴν ἐπιστροφὴ κάποιων ἀπ’ αὐτούς, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχουμε συναναστροφὲς μαζί τους.
Κατόπιν ὁ ἀπόστολος Παῦλος δίνει στὸν μαθητή του κάποιες πρακτικὲς ὁδηγίες. Τοῦ λέει: Ὅταν σοῦ στείλω τὸν Ἀρτεμᾶ ἢ τὸν Τυχικό, φρόντισε γρήγορα νὰ ἔλθεις στὴ Νικόπολη, διότι ἐκεῖ ἀποφάσισα νὰ περάσω τὸν χειμώνα. Τὸν Ζηνᾶ καὶ τὸν Ἀπολλὼ κατευόδωσέ τους μὲ ἐπιμελημένη φροντίδα, γιὰ νὰ μὴν τοὺς λείπει τίποτε στὸ ταξίδι τους. Ἂς παίρνουν ἔτσι μάθημα καὶ οἱ ἄλλοι πιστοὶ νὰ πρωτοστατοῦν στὰ καλὰ ἔργα καὶ νὰ συντρέχουν τοὺς ἀδελφοὺς στὶς ἀπαραίτητες ὑλικές τους ἀνάγκες, γιὰ νὰ μὴ στεροῦνται πνευματικοὺς καρπούς. Σὲ χαιρετοῦν ἐγκάρδια ὅσοι εἶναι μαζί μου. Χαιρέτησε ὅλους τοὺς πιστοὺς ποὺ μᾶς ἀγαποῦν. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι μὲ ὅλους σας.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος λοιπὸν ζητᾶ ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὸν μαθητή του νὰ ἀποφεύγει κάθε αἱρετικὸ ἄνθρωπο. Ἡ προτροπή του αὐτὴ ἴσως φαίνεται σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας κάπως ὑπερβολική. Λένε κάποιοι σχετικά: Γιατί νὰ ἀποφεύγουμε τοὺς αἱρετικούς; Ἡ ἐπικοινωνία μας μαζί τους θὰ τοὺς βοηθήσει νὰ μετανοήσουν. Ἄλλωστε, λένε, ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ μόνη ἀλήθεια, δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ τίποτε καὶ κανένα.
Ἡ Ὀρθοδοξία πράγματι δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ τίποτε, ἀλλὰ ἐμεῖς προσωπικὰ κινδυνεύουμε νὰ ζημιωθοῦμε πολὺ ὅταν συναναστρεφόμαστε μὲ αἱρετικούς. Διότι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔχουν ἐκτραπεῖ ἀπὸ τὸν δρόμο τῆς ἀλήθειας καὶ μένουν πεισματικὰ στὸ ψεῦδος τους. Ὅταν συζητᾶ κανεὶς μαζί τους, ὄχι μόνο δὲν δέχονται ν’ ἀκούσουν τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ δημιουργοῦν καὶ ἐντάσεις καὶ ἀναστατώσεις, διότι εἶναι πεισματικὰ προσκολλημένοι στὴν πλάνη τους. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐπανειλημμένες συζητήσεις μαζί τους ἀποτελοῦν ἄσκοπο κόπο. Ἐπιπλέον, ἐπειδὴ κάποιοι πιστοὶ δυστυχῶς δὲν γνωρίζουν καλὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ἐπηρεάζονται καὶ γεμίζουν ἀμφιβολίες. Τὸ ἔργο τῆς ἐπιστροφῆς τῶν αἱρετικῶν ἄλλωστε τὸ ἔχουν στὴν εὐθύνη τους οἱ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐμεῖς ἂς προσευχόμαστε κι ἂς περιμένουμε τὴν ἐπιστροφὴ κάποιων ἀπ’ αὐτούς, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχουμε συναναστροφὲς μαζί τους.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Δ΄ Λουκᾶ, Τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. η΄ 4-15
Εἶπεν
ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν
σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ
κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· καὶ ἕτερον
ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ
ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι
ἀπέπνιξαν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ
φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ᾿Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη. ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται
γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν
παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. ἔστι
δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· οἱ δὲ παρὰ τὴν
ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον
ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται.
τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ
μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ
τελεσφοροῦσι. τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ
καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.
ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ
1. Ἡ δύναμη τοῦ σπόρου
Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὀνομάζεται καὶ «Κυριακὴ τοῦ Σπορέως» λόγῳ τῆς σχετικῆς Παραβολῆς ποὺ ἀναγινώσκεται στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο.
Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Παραβολὴ τοῦ Σπορέως εἶναι ἡ πρώτη Παραβολὴ ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος. Φαίνεται ὅτι μὲ αὐτὴν ἤθελε νὰ παρακινήσει τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀκοῦν προσεκτικὰ τὴ διδασκαλία Του καὶ νὰ τὴν ἐφαρμόζουν στὴ ζωή τους. Ἂς δοῦμε λοιπὸν κι ἐμεῖς μὲ προσοχὴ τί μᾶς λέει ἡ Παραβολή.
Βγῆκε κάποτε ὁ γεωργὸς γιὰ νὰ σπείρει κι ἔριξε τὸ σπόρο του μὲ ἀφθονία. Ὅμως ὁ σπόρος δὲν εἶχε παντοῦ τὴν ἴδια ἀπόδοση. Ἄλλος σπόρος ἔπεσε κοντὰ στὸ δρόμο καὶ καταπατήθηκε ἀπὸ τοὺς διαβάτες καὶ ἔγινε τροφὴ γιὰ τὰ πουλιά. Ἄλλος σπόρος ἔπεσε σὲ πετρῶδες ἔδαφος καί, καθὼς δὲν εἶχε ὑγρασία οὔτε ποῦ νὰ ἁπλώσει τὶς ρίζες του, ξεράθηκε. Ἄλλος σπόρος ἔπεσε σὲ τόπο ὅπου φύτρωναν ἀγκάθια, κι ἐνῶ βλάστησε, μαζί του μεγάλωσαν καὶ πολλὰ ἀγκάθια ποὺ τελικὰ τὸν ἔπνιξαν. Ὑπῆρχε ὅμως κι ὁ σπόρος ποὺ ἔπεσε σὲ «γῆ ἀγαθή», δηλαδὴ σὲ γόνιμο καὶ καλλιεργημένο ἔδαφος. Ἐκεῖ ὁ σπόρος φύτρωσε καὶ ἀναπτύχθηκε κι ἔδωσε πλούσιους καρπούς.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ ὁ Κύριος, γιὰ νὰ διεγείρει τὴν προσοχὴ τῶν ἀκροατῶν Του, ὕψωσε τὸν τόνο τῆς φωνῆς Του καὶ εἶπε δυνατά: Αὐτὸς ποὺ ἔχει αὐτιὰ πνευματικὰ γιὰ νὰ ἀκούει καὶ νὰ ἐγκολπώνεται αὐτὰ ποὺ λέω, ἂς ἀκούει.
Ζήτησαν τότε οἱ μαθητές Του νὰ τοὺς ἐξηγήσει ποιὰ εἶναι ἡ σημασία τῆς Παραβολῆς. Κι Ἐκεῖνος ἀπάντησε: Σὲ σᾶς ποὺ ἔχετε ἐνδιαφέρον καὶ καλὴ διάθεση σᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς τὴ χάρη Του νὰ μάθετε τὶς μυστηριώδεις ἀλήθειες τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ· στοὺς ἄλλους ὅμως ποὺ εἶναι ἀδιάφοροι γιὰ τὶς πνευματικὲς ἀλήθειες μιλάω μὲ Παραβολὲς γιὰ νὰ μὴν μποροῦν νὰ καταλάβουν καὶ νὰ μὴν ἐπιβαρύνουν τὴ θέση τους περιφρονώντας τὴν ἀλήθεια.
Καὶ ξεκίνησε νὰ ἐξηγεῖ τὴν Παραβολὴ λέγοντας πρῶτα ὅτι «ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ».
Εἶναι ἀξιοπρόσεκτη ἡ παρομοίωση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ μὲ σπόρο· διότι ὅπως εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὸν ἄνθρωπο νὰ σπείρει στὴ γῆ γιὰ νὰ ἀποκομίσει ἀργότερα τὰ ἀπαραίτητα γιὰ τὴν τροφὴ καὶ τὴ συντήρησή του, παρομοίως εἶναι ἀναγκαία γιὰ τὴν ψυχὴ ἡ σπορὰ τοῦ θείου λόγου. Μὲ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ τρέφεται ἡ ψυχὴ κι ἐνισχύεται πνευματικά. Κι ὅπως ἕνας μικρὸς σπόρος κρύβει τεράστια δύναμη, ὥστε νὰ γίνεται δένδρο ὁλόκληρο μὲ ἄνθη, καρποὺς ἀλλὰ καὶ ρίζες βαθιὲς καὶ δυνατὲς ποὺ σπάζουν καὶ βράχους, ἔτσι κι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντελεῖ κοσμογονία στὶς ψυχές! Στὶς ψυχὲς στὶς ὁποῖες σπείρεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀνανεώνεται ἡ διάθεση γιὰ μετάνοια καὶ ἀγώνα πνευματικὸ καὶ σὰν εὐωδιαστὰ λουλούδια ἀνθίζουν οἱ ἅγιες ἀρετὲς τοῦ Χριστοῦ.
Ἂς ἀναζητοῦμε λοιπὸν εὐκαιρίες ὅπου προσφέρεται ἁπλόχερα ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ σπείρεται στὴν ψυχή μας καὶ νὰ φέρει πλούσιους καρπούς. Ὡστόσο ἡ καρποφορία ἐξαρτᾶται καὶ ἀπὸ τὴν καταλληλότητα τοῦ ἐδάφους. Αὐτὸ ἐπεσήμανε ὁ Κύριος στὴ συνέχεια.
Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Παραβολὴ τοῦ Σπορέως εἶναι ἡ πρώτη Παραβολὴ ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος. Φαίνεται ὅτι μὲ αὐτὴν ἤθελε νὰ παρακινήσει τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀκοῦν προσεκτικὰ τὴ διδασκαλία Του καὶ νὰ τὴν ἐφαρμόζουν στὴ ζωή τους. Ἂς δοῦμε λοιπὸν κι ἐμεῖς μὲ προσοχὴ τί μᾶς λέει ἡ Παραβολή.
Βγῆκε κάποτε ὁ γεωργὸς γιὰ νὰ σπείρει κι ἔριξε τὸ σπόρο του μὲ ἀφθονία. Ὅμως ὁ σπόρος δὲν εἶχε παντοῦ τὴν ἴδια ἀπόδοση. Ἄλλος σπόρος ἔπεσε κοντὰ στὸ δρόμο καὶ καταπατήθηκε ἀπὸ τοὺς διαβάτες καὶ ἔγινε τροφὴ γιὰ τὰ πουλιά. Ἄλλος σπόρος ἔπεσε σὲ πετρῶδες ἔδαφος καί, καθὼς δὲν εἶχε ὑγρασία οὔτε ποῦ νὰ ἁπλώσει τὶς ρίζες του, ξεράθηκε. Ἄλλος σπόρος ἔπεσε σὲ τόπο ὅπου φύτρωναν ἀγκάθια, κι ἐνῶ βλάστησε, μαζί του μεγάλωσαν καὶ πολλὰ ἀγκάθια ποὺ τελικὰ τὸν ἔπνιξαν. Ὑπῆρχε ὅμως κι ὁ σπόρος ποὺ ἔπεσε σὲ «γῆ ἀγαθή», δηλαδὴ σὲ γόνιμο καὶ καλλιεργημένο ἔδαφος. Ἐκεῖ ὁ σπόρος φύτρωσε καὶ ἀναπτύχθηκε κι ἔδωσε πλούσιους καρπούς.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ ὁ Κύριος, γιὰ νὰ διεγείρει τὴν προσοχὴ τῶν ἀκροατῶν Του, ὕψωσε τὸν τόνο τῆς φωνῆς Του καὶ εἶπε δυνατά: Αὐτὸς ποὺ ἔχει αὐτιὰ πνευματικὰ γιὰ νὰ ἀκούει καὶ νὰ ἐγκολπώνεται αὐτὰ ποὺ λέω, ἂς ἀκούει.
Ζήτησαν τότε οἱ μαθητές Του νὰ τοὺς ἐξηγήσει ποιὰ εἶναι ἡ σημασία τῆς Παραβολῆς. Κι Ἐκεῖνος ἀπάντησε: Σὲ σᾶς ποὺ ἔχετε ἐνδιαφέρον καὶ καλὴ διάθεση σᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς τὴ χάρη Του νὰ μάθετε τὶς μυστηριώδεις ἀλήθειες τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ· στοὺς ἄλλους ὅμως ποὺ εἶναι ἀδιάφοροι γιὰ τὶς πνευματικὲς ἀλήθειες μιλάω μὲ Παραβολὲς γιὰ νὰ μὴν μποροῦν νὰ καταλάβουν καὶ νὰ μὴν ἐπιβαρύνουν τὴ θέση τους περιφρονώντας τὴν ἀλήθεια.
Καὶ ξεκίνησε νὰ ἐξηγεῖ τὴν Παραβολὴ λέγοντας πρῶτα ὅτι «ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ».
Εἶναι ἀξιοπρόσεκτη ἡ παρομοίωση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ μὲ σπόρο· διότι ὅπως εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὸν ἄνθρωπο νὰ σπείρει στὴ γῆ γιὰ νὰ ἀποκομίσει ἀργότερα τὰ ἀπαραίτητα γιὰ τὴν τροφὴ καὶ τὴ συντήρησή του, παρομοίως εἶναι ἀναγκαία γιὰ τὴν ψυχὴ ἡ σπορὰ τοῦ θείου λόγου. Μὲ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ τρέφεται ἡ ψυχὴ κι ἐνισχύεται πνευματικά. Κι ὅπως ἕνας μικρὸς σπόρος κρύβει τεράστια δύναμη, ὥστε νὰ γίνεται δένδρο ὁλόκληρο μὲ ἄνθη, καρποὺς ἀλλὰ καὶ ρίζες βαθιὲς καὶ δυνατὲς ποὺ σπάζουν καὶ βράχους, ἔτσι κι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντελεῖ κοσμογονία στὶς ψυχές! Στὶς ψυχὲς στὶς ὁποῖες σπείρεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀνανεώνεται ἡ διάθεση γιὰ μετάνοια καὶ ἀγώνα πνευματικὸ καὶ σὰν εὐωδιαστὰ λουλούδια ἀνθίζουν οἱ ἅγιες ἀρετὲς τοῦ Χριστοῦ.
Ἂς ἀναζητοῦμε λοιπὸν εὐκαιρίες ὅπου προσφέρεται ἁπλόχερα ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ σπείρεται στὴν ψυχή μας καὶ νὰ φέρει πλούσιους καρπούς. Ὡστόσο ἡ καρποφορία ἐξαρτᾶται καὶ ἀπὸ τὴν καταλληλότητα τοῦ ἐδάφους. Αὐτὸ ἐπεσήμανε ὁ Κύριος στὴ συνέχεια.
2. Μὲ ἀνάλογη διάθεση
Ὁ σπόρος ποὺ ἔπεσε κοντὰ στὸ δρόμο συμβολίζει αὐτοὺς ποὺ κάποτε
ἄκουσαν τὸν λόγο ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔμειναν ἀδιάφοροι, ἔρχεται ὁ διάβολος
καὶ ἀφαιρεῖ τὸν λόγο ἀπὸ τὶς καρδιές τους.
Ὁ σπόρος στὸ πετρῶδες ἔδαφος συμβολίζει αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ὅταν ἀκούσουν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ τὸν δέχονται ἀρχικὰ μὲ χαρὰ καὶ ἐνθουσιασμό, ἔπειτα ὅμως, ὅταν ἔλθει καιρὸς πειρασμοῦ ἢ διωγμοῦ, ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν πίστη, διότι ὁ σπόρος δὲν μπόρεσε νὰ ριζώσει βαθιὰ μέσα τους.
Οἱ σπόροι ποὺ ἔπεσαν στὰ ἀγκάθια συμβολίζουν ἐκείνους ποὺ ἀκοῦν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ κι ἀρχίζουν μὲ κάποια προθυμία νὰ βαδίζουν στὸ δρόμο τῆς πίστεως. Πνίγονται ὅμως ἀπὸ τὶς ἀγωνιώδεις φροντίδες γιὰ τὴν ἀπόκτηση χρημάτων καθὼς κι ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις τῆς σαρκικῆς ζωῆς, κι ἔτσι δὲν προκόπτουν ὥστε νὰ δώσουν καρπό.
Ὁ σπόρος ὅμως ποὺ ἔπεσε στὴν εὔφορη γῆ συμβολίζει τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μὲ καρδιὰ καλοπροαίρετη, εὐθεία καὶ ἀγαθὴ ἀκοῦν, ἐμπεδώνουν τὸν λόγο καὶ τὸν κρατοῦν σφιχτὰ μέσα τους, ὥστε καρποφοροῦν τὶς ἀρετές, δείχνοντας ὑπομονὴ καὶ καρτερία σ’ ὅλα τὰ ἐμπόδια ποὺ συναντοῦν στὴν ἄσκηση τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
Συνεπῶς τὸ πόσους καρποὺς θὰ παρουσιάσει ἡ γῆ καὶ τῆς δικῆς μας ψυχῆς ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴ δική μας διάθεση καὶ προθυμία, ἀπὸ τὴν ἐπιμέλεια καὶ τὸν προσωπικό μας ἀγώνα. Μαζὶ μὲ τὴ σπορὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἐκκοπὴ τῶν παθῶν καὶ ἡ φυλακὴ τῶν αἰσθήσεων σὰν τὸ ὄργωμα καὶ τὴν περίφραξη, ἡ προσευχὴ σὰν δροσερὴ ποτιστικὴ βροχή, ἡ Χάρη τῶν ἁγίων Μυστηρίων σὰν τὸ λίπασμα.
Εἶναι πολλὲς οἱ εὐκαιρίες γιὰ τὴ διδαχὴ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς δίνει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἂς συμμετέχουμε σ’ αὐτὲς μὲ τὴν κατάλληλη προετοιμασία καὶ μὲ πολλὴ προθυμία νὰ ἐφαρμόζουμε αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε, ὥστε μὲ τὴ Χάρη τοῦ Οὐράνιου Γεωργοῦ νὰ φέρουμε πλούσιους καρποὺς ἀρετῶν.
Πηγή: ''Σωτήρ''
Ὁ σπόρος στὸ πετρῶδες ἔδαφος συμβολίζει αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ὅταν ἀκούσουν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ τὸν δέχονται ἀρχικὰ μὲ χαρὰ καὶ ἐνθουσιασμό, ἔπειτα ὅμως, ὅταν ἔλθει καιρὸς πειρασμοῦ ἢ διωγμοῦ, ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν πίστη, διότι ὁ σπόρος δὲν μπόρεσε νὰ ριζώσει βαθιὰ μέσα τους.
Οἱ σπόροι ποὺ ἔπεσαν στὰ ἀγκάθια συμβολίζουν ἐκείνους ποὺ ἀκοῦν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ κι ἀρχίζουν μὲ κάποια προθυμία νὰ βαδίζουν στὸ δρόμο τῆς πίστεως. Πνίγονται ὅμως ἀπὸ τὶς ἀγωνιώδεις φροντίδες γιὰ τὴν ἀπόκτηση χρημάτων καθὼς κι ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις τῆς σαρκικῆς ζωῆς, κι ἔτσι δὲν προκόπτουν ὥστε νὰ δώσουν καρπό.
Ὁ σπόρος ὅμως ποὺ ἔπεσε στὴν εὔφορη γῆ συμβολίζει τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μὲ καρδιὰ καλοπροαίρετη, εὐθεία καὶ ἀγαθὴ ἀκοῦν, ἐμπεδώνουν τὸν λόγο καὶ τὸν κρατοῦν σφιχτὰ μέσα τους, ὥστε καρποφοροῦν τὶς ἀρετές, δείχνοντας ὑπομονὴ καὶ καρτερία σ’ ὅλα τὰ ἐμπόδια ποὺ συναντοῦν στὴν ἄσκηση τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
Συνεπῶς τὸ πόσους καρποὺς θὰ παρουσιάσει ἡ γῆ καὶ τῆς δικῆς μας ψυχῆς ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴ δική μας διάθεση καὶ προθυμία, ἀπὸ τὴν ἐπιμέλεια καὶ τὸν προσωπικό μας ἀγώνα. Μαζὶ μὲ τὴ σπορὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἐκκοπὴ τῶν παθῶν καὶ ἡ φυλακὴ τῶν αἰσθήσεων σὰν τὸ ὄργωμα καὶ τὴν περίφραξη, ἡ προσευχὴ σὰν δροσερὴ ποτιστικὴ βροχή, ἡ Χάρη τῶν ἁγίων Μυστηρίων σὰν τὸ λίπασμα.
Εἶναι πολλὲς οἱ εὐκαιρίες γιὰ τὴ διδαχὴ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς δίνει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἂς συμμετέχουμε σ’ αὐτὲς μὲ τὴν κατάλληλη προετοιμασία καὶ μὲ πολλὴ προθυμία νὰ ἐφαρμόζουμε αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε, ὥστε μὲ τὴ Χάρη τοῦ Οὐράνιου Γεωργοῦ νὰ φέρουμε πλούσιους καρποὺς ἀρετῶν.
Πηγή: ''Σωτήρ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου