.png "English"){kind=small}
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Α' Νηστειῶν, Τῆς Ὀρθοδοξίας: Ἑβρ. ια΄ 24-26, 32-40
Ἀδελφοί,
πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ,
μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν
ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν
τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.
Καὶ τί
ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε
καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ
πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον
ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον
στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν
πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς
νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν
ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ
μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν,
ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν
μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι,
κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ
ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες
μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ
περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
ΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΗΤΤΕΣ
1. Θαύματα σωτήρια
Ἡμέρα νίκης καὶ θριάμβου εἶναι ἡ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡμέρα κατὰ
τὴν ὁποία ἑορτάζουμε καὶ πανηγυρίζουμε τὴν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων
κατὰ τὸ ἔτος 843 μ.Χ., ποὺ σήμανε τὴ νίκη κατὰ τῶν αἱρετικῶν εἰκονομάχων
καὶ τὴν ἐπικράτηση τῆς ἀλήθειας. Ἐπιπλέον, μὲ ἀφορμὴ τὸ γεγονὸς αὐτό,
διατρανώνουμε τὴν ὁλόψυχη ἀφοσίωσή μας στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, τὸν
ἀτίμητο καὶ μοναδικὸ θησαυρὸ τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
Βέβαια, ἡ σταθερότητα στὴν ὀρθὴ πίστη δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση. Ἀσταμάτητη καὶ λυσσαλέα εἶναι ἡ μανία μὲ τὴν ὁποία διώκονται οἱ πιστοὶ καὶ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Τότε ὅμως εἶναι ποὺ φανερώνεται ἡ δύναμη τῆς ἀληθινῆς πίστεως. Αὐτὴ τὴν πίστη, ἡ ὁποία πετυχαίνει λαμπρὲς νίκες καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ δόξα, μᾶς παρουσιάζει τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, φέρνοντας παραδείγματα ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη.
Πρῶτος ἀναφέρεται ὁ Μωυσῆς, ὁ ὁποῖος, ἐνῶ ἀνατράφηκε μέσα στὸ παλάτι τοῦ Φαραώ, ὅταν μεγάλωσε καὶ ἀνδρώθηκε, ἀρνήθηκε νὰ ὀνομάζεται βασιλόπουλο, γιὸς τῆς κόρης τοῦ Φαραώ, ἀλλὰ θεώρησε καλύτερο νὰ κακοπαθεῖ μαζὶ μὲ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Προτίμησε νὰ ὑπομένει τὶς στερήσεις μαζὶ μὲ τοὺς συμπατριῶτες του, παρὰ νὰ ἔχει τὶς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις τῆς ἁμαρτίας, νὰ ζεῖ δηλαδὴ ἄνετα καὶ μὲ τιμὲς ὡς Αἰγύπτιος ἄρχοντας ἀνάμεσα στοὺς εἰδωλολάτρες ποὺ καταπίεζαν τοὺς Ἰσραηλίτες.
Καὶ βέβαια ὁ Μωυσῆς, ποὺ ἔδειξε καὶ στὴ συνέχεια τῆς ζωῆς του ἐκπληκτικὴ πίστη, δὲν ἦταν ὁ μόνος. Τί νὰ συνεχίσω νὰ λέγω, ἀναρωτιέται ὁ ἅγιος Ἀπόστολος! Δὲν θὰ μοῦ φτάσει ὁ χρόνος νὰ διηγοῦμαι γιὰ τὸν Γεδεὼν καὶ τὸν Βαράκ, τὸν Σαμψὼν καὶ τὸν Ἰεφθάε, γιὰ τὸν Δαβὶδ καὶ τὸν Σαμουὴλ καὶ τοὺς Προφῆτες.
Αὐτοί, ἐπειδὴ εἶχαν πίστη, κατόρθωσαν μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα: κατανίκησαν καὶ ὑπέταξαν βασίλεια, κυβέρνησαν τὸν λαὸ μὲ δικαιοσύνη, πέτυχαν τὴν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων ποὺ τοὺς ἔδωσε ὁ Θεός, ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν, ἔσβησαν τὴν καταστρεπτικὴ δύναμη τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τὸν κίνδυνο μαχαιρώματος, πῆραν δύναμη κι ἔγιναν καλὰ ἀπὸ ἀρρώστιες, ἀναδείχθηκαν ἰσχυροὶ στὸν πόλεμο, ἔτρεψαν σὲ φυγὴ ἐχθρικὰ στρατεύματα. Μέχρι καὶ τοὺς νεκρούς τους εἶδαν νὰ ἀνασταίνονται, ὅπως συνέβη μὲ τὶς γυναῖκες ἐκεῖνες ποὺ ἔδειξαν πίστη καὶ ξαναπῆραν πίσω ζωντανὰ τὰ νεκρὰ παιδιά τους, τὰ ὁποῖα ἀνέστησαν μὲ τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ οἱ προφῆτες Ἠλίας καὶ Ἐλισσαῖος.
Εἶναι ἀναρίθμητα τὰ θαύματα τῆς πίστεως, τὰ ὁποῖα φανερώνουν τὴν ἀκατανίκητη δύναμη τοῦ Θεοῦ. Δὲν ἀποτελεῖ μεγαλειῶδες θαῦμα τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἐκκλησία, παρὰ τοὺς φοβεροὺς διωγμοὺς καὶ τὰ ἐπώδυνα πλήγματα ἀλλεπάλληλων αἱρέσεων, κατόρθωσε ὄχι μόνο νὰ ἐπιβιώνει ἐδῶ καὶ 2.000 χρόνια, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐξαπλώνεται σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς γῆς; Ἐπιπλέον κι ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς ἔχει προσωπικὴ ἐμπειρία ἀπὸ θαυμαστὰ γεγονότα, σημεῖα τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος προβάλλει στὴ συνέχεια τὴν πίστη ἀνθρώπων ποὺ ὑπέστησαν τρομερὲς δοκιμασίες καὶ πολλοὶ εἶχαν καὶ φρικτὸ θάνατο.
Βέβαια, ἡ σταθερότητα στὴν ὀρθὴ πίστη δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση. Ἀσταμάτητη καὶ λυσσαλέα εἶναι ἡ μανία μὲ τὴν ὁποία διώκονται οἱ πιστοὶ καὶ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Τότε ὅμως εἶναι ποὺ φανερώνεται ἡ δύναμη τῆς ἀληθινῆς πίστεως. Αὐτὴ τὴν πίστη, ἡ ὁποία πετυχαίνει λαμπρὲς νίκες καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ δόξα, μᾶς παρουσιάζει τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, φέρνοντας παραδείγματα ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη.
Πρῶτος ἀναφέρεται ὁ Μωυσῆς, ὁ ὁποῖος, ἐνῶ ἀνατράφηκε μέσα στὸ παλάτι τοῦ Φαραώ, ὅταν μεγάλωσε καὶ ἀνδρώθηκε, ἀρνήθηκε νὰ ὀνομάζεται βασιλόπουλο, γιὸς τῆς κόρης τοῦ Φαραώ, ἀλλὰ θεώρησε καλύτερο νὰ κακοπαθεῖ μαζὶ μὲ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Προτίμησε νὰ ὑπομένει τὶς στερήσεις μαζὶ μὲ τοὺς συμπατριῶτες του, παρὰ νὰ ἔχει τὶς πρόσκαιρες ἀπολαύσεις τῆς ἁμαρτίας, νὰ ζεῖ δηλαδὴ ἄνετα καὶ μὲ τιμὲς ὡς Αἰγύπτιος ἄρχοντας ἀνάμεσα στοὺς εἰδωλολάτρες ποὺ καταπίεζαν τοὺς Ἰσραηλίτες.
Καὶ βέβαια ὁ Μωυσῆς, ποὺ ἔδειξε καὶ στὴ συνέχεια τῆς ζωῆς του ἐκπληκτικὴ πίστη, δὲν ἦταν ὁ μόνος. Τί νὰ συνεχίσω νὰ λέγω, ἀναρωτιέται ὁ ἅγιος Ἀπόστολος! Δὲν θὰ μοῦ φτάσει ὁ χρόνος νὰ διηγοῦμαι γιὰ τὸν Γεδεὼν καὶ τὸν Βαράκ, τὸν Σαμψὼν καὶ τὸν Ἰεφθάε, γιὰ τὸν Δαβὶδ καὶ τὸν Σαμουὴλ καὶ τοὺς Προφῆτες.
Αὐτοί, ἐπειδὴ εἶχαν πίστη, κατόρθωσαν μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἔργα: κατανίκησαν καὶ ὑπέταξαν βασίλεια, κυβέρνησαν τὸν λαὸ μὲ δικαιοσύνη, πέτυχαν τὴν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων ποὺ τοὺς ἔδωσε ὁ Θεός, ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν, ἔσβησαν τὴν καταστρεπτικὴ δύναμη τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τὸν κίνδυνο μαχαιρώματος, πῆραν δύναμη κι ἔγιναν καλὰ ἀπὸ ἀρρώστιες, ἀναδείχθηκαν ἰσχυροὶ στὸν πόλεμο, ἔτρεψαν σὲ φυγὴ ἐχθρικὰ στρατεύματα. Μέχρι καὶ τοὺς νεκρούς τους εἶδαν νὰ ἀνασταίνονται, ὅπως συνέβη μὲ τὶς γυναῖκες ἐκεῖνες ποὺ ἔδειξαν πίστη καὶ ξαναπῆραν πίσω ζωντανὰ τὰ νεκρὰ παιδιά τους, τὰ ὁποῖα ἀνέστησαν μὲ τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ οἱ προφῆτες Ἠλίας καὶ Ἐλισσαῖος.
Εἶναι ἀναρίθμητα τὰ θαύματα τῆς πίστεως, τὰ ὁποῖα φανερώνουν τὴν ἀκατανίκητη δύναμη τοῦ Θεοῦ. Δὲν ἀποτελεῖ μεγαλειῶδες θαῦμα τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἐκκλησία, παρὰ τοὺς φοβεροὺς διωγμοὺς καὶ τὰ ἐπώδυνα πλήγματα ἀλλεπάλληλων αἱρέσεων, κατόρθωσε ὄχι μόνο νὰ ἐπιβιώνει ἐδῶ καὶ 2.000 χρόνια, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐξαπλώνεται σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς γῆς; Ἐπιπλέον κι ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς ἔχει προσωπικὴ ἐμπειρία ἀπὸ θαυμαστὰ γεγονότα, σημεῖα τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος προβάλλει στὴ συνέχεια τὴν πίστη ἀνθρώπων ποὺ ὑπέστησαν τρομερὲς δοκιμασίες καὶ πολλοὶ εἶχαν καὶ φρικτὸ θάνατο.
2. Ἀπὸ τὴν ἥττα στὴν αἰώνια δόξα
Λέγει λοιπὸν ὅτι ἄλλους τοὺς ἔδεσαν στὸ βασανιστικὸ ὄργανο ποὺ
λεγόταν τύμπανο καὶ δάρθηκαν σκληρὰ μέχρι θανάτου, ἐπειδὴ δὲν δέχθηκαν
νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους καὶ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἔτσι ἀπὸ τὸ μαρτύριο.
Προτίμησαν νὰ χάσουν τὴν πρόσκαιρη αὐτὴ ζωὴ γιὰ νὰ ἀναστηθοῦν σὲ μιὰ
ἀσύγκριτα καλύτερη ζωή.
Ἄλλοι πάλι δοκίμασαν ἐμπαιγμοὺς καὶ μαστιγώσεις, ἢ ἀκόμη δεσμὰ καὶ φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλοὺς πειρασμούς, μαχαιρώθηκαν θανάσιμα, περιφέρονταν σὰν πλανόδιοι ἐδῶ κι ἐκεῖ. Φοροῦσαν γιὰ ροῦχα προβιὲς καὶ γιδοδέρματα καὶ ζοῦσαν μέσα σὲ στερήσεις, θλίψεις καὶ κακοπάθειες. Περιπλανιόντουσαν σὲ ἐρημιὲς καὶ σὲ βουνά, σὲ σπηλιὲς καὶ σὲ τρύπες τῆς γῆς. Ὁλόκληρος ὁ κόσμος δὲν ἄξιζε ὅσο οἱ ἅγιοι αὐτοὶ ἄνδρες, κι οὔτε μποροῦσε νὰ συγκριθεῖ μ’ αὐτούς.
Ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι, ἂν καὶ ἔλαβαν ἐγκωμιαστικὴ μαρτυρία γιὰ τὴν πίστη τους, δὲν ἀπόλαυσαν ἀκόμη πλήρως τὴ δόξα ποὺ τοὺς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός. Κι αὐτὸ διότι ὁ Θεὸς προέβλεψε γιὰ μᾶς κάτι καλύτερο, ὥστε αὐτοὶ νὰ μὴ λάβουν χωρὶς ἐμᾶς τὴν πληρότητα τῆς σωτηρίας τους, ἀλλὰ νὰ τὴ λάβουμε ὅλοι μαζί.
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος δὲν ἐγκωμιάζει μόνο τὴν πίστη τῶν ἀνθρώπων ποὺ ξέφυγαν τοὺς κινδύνους μὲ θαυμαστὸ τρόπο, ἀλλὰ κι ἐκείνων ποὺ ὑπέμειναν μαρτύρια καὶ προχώρησαν στὸ θάνατο μὲ στέρεη κι ἀκλόνητη τὴν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως.
Εἶναι λοιπὸν πολὺ θαυμαστὸ νὰ ὑπομένει κανεὶς τὶς θλίψεις καὶ τὰ μαρτύρια μὲ τὸ βλέμμα στραμμένο στὴν αἰωνιότητα. Γίνεται ὅμοιος μὲ τοὺς Μάρτυρες καὶ θὰ στεφανωθεῖ μαζί τους μὲ ἄπειρη δόξα στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἄλλοι πάλι δοκίμασαν ἐμπαιγμοὺς καὶ μαστιγώσεις, ἢ ἀκόμη δεσμὰ καὶ φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλοὺς πειρασμούς, μαχαιρώθηκαν θανάσιμα, περιφέρονταν σὰν πλανόδιοι ἐδῶ κι ἐκεῖ. Φοροῦσαν γιὰ ροῦχα προβιὲς καὶ γιδοδέρματα καὶ ζοῦσαν μέσα σὲ στερήσεις, θλίψεις καὶ κακοπάθειες. Περιπλανιόντουσαν σὲ ἐρημιὲς καὶ σὲ βουνά, σὲ σπηλιὲς καὶ σὲ τρύπες τῆς γῆς. Ὁλόκληρος ὁ κόσμος δὲν ἄξιζε ὅσο οἱ ἅγιοι αὐτοὶ ἄνδρες, κι οὔτε μποροῦσε νὰ συγκριθεῖ μ’ αὐτούς.
Ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι, ἂν καὶ ἔλαβαν ἐγκωμιαστικὴ μαρτυρία γιὰ τὴν πίστη τους, δὲν ἀπόλαυσαν ἀκόμη πλήρως τὴ δόξα ποὺ τοὺς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός. Κι αὐτὸ διότι ὁ Θεὸς προέβλεψε γιὰ μᾶς κάτι καλύτερο, ὥστε αὐτοὶ νὰ μὴ λάβουν χωρὶς ἐμᾶς τὴν πληρότητα τῆς σωτηρίας τους, ἀλλὰ νὰ τὴ λάβουμε ὅλοι μαζί.
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος δὲν ἐγκωμιάζει μόνο τὴν πίστη τῶν ἀνθρώπων ποὺ ξέφυγαν τοὺς κινδύνους μὲ θαυμαστὸ τρόπο, ἀλλὰ κι ἐκείνων ποὺ ὑπέμειναν μαρτύρια καὶ προχώρησαν στὸ θάνατο μὲ στέρεη κι ἀκλόνητη τὴν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως.
Εἶναι λοιπὸν πολὺ θαυμαστὸ νὰ ὑπομένει κανεὶς τὶς θλίψεις καὶ τὰ μαρτύρια μὲ τὸ βλέμμα στραμμένο στὴν αἰωνιότητα. Γίνεται ὅμοιος μὲ τοὺς Μάρτυρες καὶ θὰ στεφανωθεῖ μαζί τους μὲ ἄπειρη δόξα στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016.
Α' Νηστειῶν, Τῆς Ὀρθοδοξίας: Ἰω. α΄ 44-52
Τῷ
καιρῷ ἐκείνῳ, ἠθέλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ
εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ
Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου. εὑρίσκει Φίλιππος τὸν
Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται,
εὑρήκαμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. καὶ εἶπεν αὐτῷ
Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου
καὶ ἴδε. εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει
περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς ᾿Ισραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. λέγει αὐτῷ
Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ
σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ
λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ.
ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς
συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω
ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ
ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
«Μείζω τούτων ὄψει»
Ἔμεινε ἔκπληκτος ὁ Ναθαναὴλ ὅταν ὁ Κύριος τοῦ εἶπε ὅτι τὸν εἶχε δεῖ
ἐνῶ προσευχόταν σὲ ἀθέατο μέρος, κάτω ἀπὸ μία συκιά. Ἐντυπωσιασμένος
ἀπὸ τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ σημεῖο ἀλλὰ καὶ φωτισμένος ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ,
ὁ ἄδολος Ἰσραηλίτης διακήρυξε τὴν πίστη του στὴν πιὸ μεγάλη ἀλήθεια:
–«Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».
Καὶ ὁ Κύριος ποὺ δέχθηκε τὴ βαρυσή-μαντη ὁμολογία του, ἀπάντησε:
–Ἐπειδὴ σοῦ εἶπα ὅτι σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴν συκιά, πιστεύεις; «Μείζω τούτων ὄψει». Σὲ διαβεβαιώνω ὅτι ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ δεῖς ἀκόμη μεγαλύτερα καὶ περισσότερο θαυμαστὰ ἀπὸ αὐτά. Ποιὰ εἶναι αὐτὰ τὰ μεγάλα καὶ συγκλονιστικὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ὑποσχέθηκε ὁ Κύριος στὸν Ναθαναὴλ ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε πιστὸ μαθητή του;
–«Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».
Καὶ ὁ Κύριος ποὺ δέχθηκε τὴ βαρυσή-μαντη ὁμολογία του, ἀπάντησε:
–Ἐπειδὴ σοῦ εἶπα ὅτι σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴν συκιά, πιστεύεις; «Μείζω τούτων ὄψει». Σὲ διαβεβαιώνω ὅτι ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ δεῖς ἀκόμη μεγαλύτερα καὶ περισσότερο θαυμαστὰ ἀπὸ αὐτά. Ποιὰ εἶναι αὐτὰ τὰ μεγάλα καὶ συγκλονιστικὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ὑποσχέθηκε ὁ Κύριος στὸν Ναθαναὴλ ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε πιστὸ μαθητή του;
1. ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Ὁ προφητικὸς καὶ ἀποκαλυπτικὸς λόγος τοῦ Κυρίου «μείζω τούτων ὄψει» ἄρχισε πολὺ σύντομα νὰ ἐπαληθεύεται.
Ὁ Ναθαναήλ, ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι μαθητές, εἶδαν τὸν Κύριο νὰ ἐπιτελεῖ ἀναρίθμητα καταπληκτικὰ θαύματα, μὲ τὰ ὁποῖα εὐεργετοῦσε τοὺς ἀνθρώπους καὶ φανέρωνε τὴ θεία του δύναμη. Τὸν ἄκουσαν νὰ τοὺς διδάσκει μοναδικὲς ἀλήθειες καὶ θαύμαζαν τὴ θεϊκή του σοφία. Ὅπως ἀναφέρουν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστές, «ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ» (Ματθ. ζ΄ 28-29)· ὁ λαὸς ποὺ Τὸν ἄκουγε κυριευόταν ἀπὸ μεγάλη κατάπληξη καὶ κυριολεκτικὰ κρεμόταν ἀπὸ τὸ στόμα του (Λουκ. ιθ΄ 48).
Τὸ ἀποκορύφωμα ὅμως ὅλων τῶν θαυμαστῶν ποὺ ἔζησε ὁ Ναθαναὴλ καὶ οἱ ἄλλοι μαθητὲς κοντὰ στὸν Κύριο ἦταν τὸ Πάθος καὶ ἡ Ἀνάστασή του. Ἐκεῖ ἀποκαλύφθηκε ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος «τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. γ΄ 16). Πόση συγκίνηση ἔνιωσαν οἱ μαθητές, ὅταν ὁ Κύριος τοὺς παρέδιδε τὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο! Ἀλλὰ καὶ ἦταν ἀδύνατο νὰ περιγράψουν τὰ συναισθήματά τους, ὅταν εἶδαν τὸν Κύριο ἀναστημένο καὶ πάλι κοντά τους! Τὸν εἶδαν ὡς τὸν Νικητὴ τοῦ θανάτου νὰ τοὺς μεταδίδει τὴ δική του χαρὰ καὶ εἰρήνη καὶ τὴν ἀπόλυτη βεβαιότητα ὅτι πλέον καταργήθηκε ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ θανάτου. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ χάρισε στοὺς ἀνθρώπους τὴν αἰώνια ζωή, τὴ λύτρωση καὶ τὴ σωτηρία! Ὑπάρχει μεγαλύτερη καὶ πιὸ θαυμαστὴ δωρεὰ ἀπὸ αὐτό;
Ὁ Ναθαναήλ, ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι μαθητές, εἶδαν τὸν Κύριο νὰ ἐπιτελεῖ ἀναρίθμητα καταπληκτικὰ θαύματα, μὲ τὰ ὁποῖα εὐεργετοῦσε τοὺς ἀνθρώπους καὶ φανέρωνε τὴ θεία του δύναμη. Τὸν ἄκουσαν νὰ τοὺς διδάσκει μοναδικὲς ἀλήθειες καὶ θαύμαζαν τὴ θεϊκή του σοφία. Ὅπως ἀναφέρουν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστές, «ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ» (Ματθ. ζ΄ 28-29)· ὁ λαὸς ποὺ Τὸν ἄκουγε κυριευόταν ἀπὸ μεγάλη κατάπληξη καὶ κυριολεκτικὰ κρεμόταν ἀπὸ τὸ στόμα του (Λουκ. ιθ΄ 48).
Τὸ ἀποκορύφωμα ὅμως ὅλων τῶν θαυμαστῶν ποὺ ἔζησε ὁ Ναθαναὴλ καὶ οἱ ἄλλοι μαθητὲς κοντὰ στὸν Κύριο ἦταν τὸ Πάθος καὶ ἡ Ἀνάστασή του. Ἐκεῖ ἀποκαλύφθηκε ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος «τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. γ΄ 16). Πόση συγκίνηση ἔνιωσαν οἱ μαθητές, ὅταν ὁ Κύριος τοὺς παρέδιδε τὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο! Ἀλλὰ καὶ ἦταν ἀδύνατο νὰ περιγράψουν τὰ συναισθήματά τους, ὅταν εἶδαν τὸν Κύριο ἀναστημένο καὶ πάλι κοντά τους! Τὸν εἶδαν ὡς τὸν Νικητὴ τοῦ θανάτου νὰ τοὺς μεταδίδει τὴ δική του χαρὰ καὶ εἰρήνη καὶ τὴν ἀπόλυτη βεβαιότητα ὅτι πλέον καταργήθηκε ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ θανάτου. Ἀναστήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ χάρισε στοὺς ἀνθρώπους τὴν αἰώνια ζωή, τὴ λύτρωση καὶ τὴ σωτηρία! Ὑπάρχει μεγαλύτερη καὶ πιὸ θαυμαστὴ δωρεὰ ἀπὸ αὐτό;
2. ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Ὡστόσο, μετὰ τὴν ἔνδοξη Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου στοὺς οὐρανούς, ἕνα ἄλλο
μοναδικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο θαῦμα ἄρχισε νὰ ξεδιπλώνεται μπροστὰ στὰ
μάτια τῶν μαθητῶν. Ἕνα θαῦμα ἀπείρων διαστάσεων! Ποιὸ εἶναι αὐτό; Ἡ
Ἐκκλησία!
Ἡ Ἐκκλησία φανερώθηκε στὸν κόσμο ὡς ἡ ἐπὶ τῆς γῆς Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ὅταν τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ἐπιφοίτησε στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους. Ἀπὸ τότε οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ξεκίνησαν τὸ μεγαλειῶδες ἔργο, γιὰ νὰ διαδώσουν τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς». Ἡ ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ θαυμαστὴ ἐξάπλωσή της ἦταν καὶ εἶναι ἕνα συνεχιζόμενο θαῦμα: Τί κι ἂν στὸ διάβα τῶν αἰώνων ἀντιμετώπισε σκληροὺς διωγμούς, ποικίλες αἱρέσεις, λυσσαλέα πολεμικὴ ἀπὸ τὴν ἄθεη καὶ ἀντιχριστιανικὴ προπαγάνδα; Ἡ Ἐκκλησία πολεμουμένη νικᾶ! Θεμελιώθηκε στὴν πίστη τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἑδραιώθηκε μὲ τὴ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων, στολίστηκε μὲ τὰ αἵματα τῶν ἁγίων Μαρτύρων καὶ τοὺς ἀσκητικοὺς ἀγῶνες τῶν Ὁσίων, ἐξαπλώθηκε μὲ τοὺς κόπους καὶ τὶς θυσίες ἁγνῶν ἱεραποστόλων καὶ παραμένει μέσα στοὺς αἰῶνες «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄ Τιμ. γ΄ 15). Σὰν ἄλλος στύλος καὶ γερὸ θεμέλιο ὑποβαστάζει τὴν ἀλήθεια.
Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, 2015 χρόνια μ.Χ. Ἡμέρα ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸν θρίαμβο κατὰ τῆς Εἰκονομαχίας καὶ τῶν αἱρέσεων. Ἡμέρα ἀφιερωμένη σ’ ἕνα θαῦμα διαχρονικὸ καὶ αἰώνιο: τὴ νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας.
Στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει ἔντονους κινδύνους καὶ πειρασμούς: συγκρητισμός, οἰκουμενισμός, ἐκκοσμίκευση, αἱρέσεις καὶ παραθρησκεῖες, φανεροὶ διῶκτες καὶ ὕπουλοι ἐχθροὶ προσπαθοῦν μὲ κάθε τρόπο νὰ ξεριζώσουν τὴν πίστη ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ ἐξαφανίσουν τὰ ἴχνη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ματαιοπονοῦν ὅμως!
Ἡ δισχιλιετὴς ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι γεμάτη ἀπὸ θαύματα ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν αἰώνια καὶ ἀκατάλυτη δύναμή της καὶ ἐπαληθεύουν τὸν προφητικὸ λόγο τοῦ Κυρίου «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ις΄ 18). Ἂς μὴ φοβόμαστε λοιπὸν τὶς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως κι ἂς μὴν ἀπογοητευόμαστε. Εἴδαμε τὴν ἔνδοξη ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας στὸ παρελθόν, ἀλλὰ καὶ «μείζω τούτων ὀψόμεθα»! Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ θὰ ἐπικρατήσει. Ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ χάρις θὰ λάμψουν καὶ τότε θὰ δοῦμε λαμπρότερο τὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἡ Ἐκκλησία φανερώθηκε στὸν κόσμο ὡς ἡ ἐπὶ τῆς γῆς Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ὅταν τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ἐπιφοίτησε στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους. Ἀπὸ τότε οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ξεκίνησαν τὸ μεγαλειῶδες ἔργο, γιὰ νὰ διαδώσουν τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς». Ἡ ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ θαυμαστὴ ἐξάπλωσή της ἦταν καὶ εἶναι ἕνα συνεχιζόμενο θαῦμα: Τί κι ἂν στὸ διάβα τῶν αἰώνων ἀντιμετώπισε σκληροὺς διωγμούς, ποικίλες αἱρέσεις, λυσσαλέα πολεμικὴ ἀπὸ τὴν ἄθεη καὶ ἀντιχριστιανικὴ προπαγάνδα; Ἡ Ἐκκλησία πολεμουμένη νικᾶ! Θεμελιώθηκε στὴν πίστη τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἑδραιώθηκε μὲ τὴ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων, στολίστηκε μὲ τὰ αἵματα τῶν ἁγίων Μαρτύρων καὶ τοὺς ἀσκητικοὺς ἀγῶνες τῶν Ὁσίων, ἐξαπλώθηκε μὲ τοὺς κόπους καὶ τὶς θυσίες ἁγνῶν ἱεραποστόλων καὶ παραμένει μέσα στοὺς αἰῶνες «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄ Τιμ. γ΄ 15). Σὰν ἄλλος στύλος καὶ γερὸ θεμέλιο ὑποβαστάζει τὴν ἀλήθεια.
Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, 2015 χρόνια μ.Χ. Ἡμέρα ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸν θρίαμβο κατὰ τῆς Εἰκονομαχίας καὶ τῶν αἱρέσεων. Ἡμέρα ἀφιερωμένη σ’ ἕνα θαῦμα διαχρονικὸ καὶ αἰώνιο: τὴ νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας.
Στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει ἔντονους κινδύνους καὶ πειρασμούς: συγκρητισμός, οἰκουμενισμός, ἐκκοσμίκευση, αἱρέσεις καὶ παραθρησκεῖες, φανεροὶ διῶκτες καὶ ὕπουλοι ἐχθροὶ προσπαθοῦν μὲ κάθε τρόπο νὰ ξεριζώσουν τὴν πίστη ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ ἐξαφανίσουν τὰ ἴχνη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ματαιοπονοῦν ὅμως!
Ἡ δισχιλιετὴς ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι γεμάτη ἀπὸ θαύματα ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν αἰώνια καὶ ἀκατάλυτη δύναμή της καὶ ἐπαληθεύουν τὸν προφητικὸ λόγο τοῦ Κυρίου «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ις΄ 18). Ἂς μὴ φοβόμαστε λοιπὸν τὶς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως κι ἂς μὴν ἀπογοητευόμαστε. Εἴδαμε τὴν ἔνδοξη ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας στὸ παρελθόν, ἀλλὰ καὶ «μείζω τούτων ὀψόμεθα»! Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ θὰ ἐπικρατήσει. Ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ χάρις θὰ λάμψουν καὶ τότε θὰ δοῦμε λαμπρότερο τὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας.
πηγή: Σωτήρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου